Zaterdag 20 februari, en na de sneeuw van vorige week lijkt het nu ineens wel lente! Een prachtige dag en de allereerste dag dat ooien en hun kroost naar buiten zijn gegaan. Tot nu toe was de buitenlucht te koud of de ondergrond te nat voor onze pasgeborenen.
Voordat de groep naar buiten kon, hebben we eerste de achterzijde van de kooi afgezet met flexinetten. Dit zijn de netten die we ook in het veld gebruiken als nacht- of weekendvak, of afrastering. De netten zorgen dat de ooien en lammeren keurig in de weide blijven. Daarbij moest de stroom voor het schrikdraad erop. Dat laatste is om de lammeren alvast te laten wennen aan de begrenzing van de netten.
En toen was het zover! De grote schuifdeuren aan de achterkant van de kooi gaan open en het hele spul komt in een rustig tempo, nieuwsgierig naar het nieuwe, naar buiten. Tot onze grote verbazing kwam Skippy er ook aan snellen. Deze draak, niet voor niets Skippy genoemd, is een springer. Ze is in staat om vanuit stand over een hek van 1 meter springen! En dat terwijl ze op dat moment drachtig was van een tweeling! Elly kon haar nog net keren voordat ze ook buiten stond. De nog drachtige dames zouden ook naar buiten gaan maar dan aan de andere zijde van de kooi. We houden deze groepen bewust apart, zodat we kunnen controleren of er een bevalling gaande is bij de drachtige groep.
Halverwege de middag kregen we door dat er een pasgeborene in de wei bij de ooien en lammeren lag. We keken elkaar aan van: het zal best maar zou eigenlijk niet moeten. Ja hoor, bij controle bleek dat deze tante met Skippy meegesprongen was en ons net te snel af was. Hierdoor viel ze niet op liep ze zo mee naar buiten. We hebben dit ooi met haar lam in het lammerenhok gezet en verder verzorgd.
Aan het eind van de middag moest de hele meute van ooien en lammeren terug de kooi in. We hadden vanuit de ervaring van vorig jaar ons voorbereid op het vangen van veel lammeren maar dat viel mee. In één wave ging het spul naar binnen.